- wyciąganie
- 1. extension2. étirage
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
wyciąganie
Regardez d'autres dictionnaires:
drut — m IV, D. u, Ms. drucie; lm M. y 1. «giętki, cienki pręt metalowy o znacznej długości i małym przekroju poprzecznym, najczęściej okrągłym, otrzymywany głównie przez walcowanie lub wyciąganie sztab różnych metali» Drut aluminiowy, metalowy,… … Słownik języka polskiego
dywan — m IV, D. u, Ms. dywannie; lm M. y 1. «gruba tkanina dekoracyjna o kompozycji ornamentalnej lub gładka, zrobiona z wełny albo z włókien chemicznych, przeznaczona do przykrycia podłóg, zdobienia ścian itp.» Dywan strzyżony, puszysty. Dywany perskie … Słownik języka polskiego
ekstrakcja — ż I, DCMs. ekstrakcjacji; lm D. ekstrakcjacji (ekstrakcjacyj) 1. chem. «metoda wyodrębniania określonych składników z ich mieszanin za pomocą selektywnych rozpuszczalników» 2. med. «wyciąganie, wyrywanie, wyjęcie lub wydobycie, np. zęba, soczewki … Słownik języka polskiego
podkopywacz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) roln. «konne lub ciągnikowe narzędzie rolnicze do głębokiego spulchniania gleby między rzędami buraków, marchwi itp., ułatwiające ręczne wyciąganie korzeni» … Słownik języka polskiego
porozciągać — dk I, porozciągaćam, porozciągaćasz, porozciągaćają, porozciągaćaj, porozciągaćał, porozciągaćany 1. «rozpostrzeć, rozłożyć większą liczbę czegoś; ciągnąc porozkładać» Porozciągać chodniki na podłodze. 2. «rozszerzyć lub wydłużyć wiele czegoś… … Słownik języka polskiego
wiertniczy — «dotyczący wiertnictwa, dokonywania wierceń; służący do wiercenia» Szyb wiertniczy. Narzędzia wiertnicze. Przewód wiertniczy. Roboty, prace wiertnicze. ∆ górn. Otwór wiertniczy a) «miejsce, w którym były przeprowadzone wiercenia w celu… … Słownik języka polskiego
wieża — ż II, DCMs. wieżaży; lm D. wież 1. «wysoka budowla o niewielkiej w stosunku do wysokości podstawie, zwykle okrągłej lub kwadratowej, wolno stojąca lub stanowiąca część innej budowli; wysoka konstrukcja stalowa lub drewniana o różnym zastosowaniu» … Słownik języka polskiego
wulgaryzacja — ż I, DCMs. wulgaryzacjacji; lm D. wulgaryzacjacji (wulgaryzacjacyj) 1. «czynienie czegoś wulgarnym, ordynarnym, prostackim» Wulgaryzacja języka literackiego. 2. «zniekształcenie, spłycenie teorii, systemu naukowego, zagadnienia przez zbytnie… … Słownik języka polskiego
cios poniżej pasa — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w walkach sportowych, np. w boksie: niedozwolone, bolesne uderzenie przeciwnika w genitalia {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieetyczne,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naciągnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}naciągać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}naciągnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnąc po podłożu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porozciągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, porozciągaćam, porozciągaća, porozciągaćają, porozciągaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozłożyć większą liczbę czegoś na jakiejś powierzchni; rozpostrzeć : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
